ยอมตายที่ตาพระยา
เพลง "ยอมตายที่ตาพระยา" เป็นหนึ่งในเพลงอมตะของ สายัณห์ สัญญา ราชาเพลงลูกทุ่งผู้ล่วงลับ
เพลงนี้ถูกแต่งขึ้นเพื่อถ่ายทอดเรื่องราวความรักและความภักดีของทหารไทยที่ประจำการอยู่ชายแดน โดยเฉพาะที่ อำเภอตาพระยา จังหวัดสระแก้ว ซึ่งในอดีตเคยเป็นพื้นที่ที่มีความขัดแย้งและอันตราย
ที่มาของเพลง
เพลงนี้ประพันธ์โดย ครูฉลอง ภู่สว่าง (บางแหล่งข้อมูลระบุเป็น ครูชลธี ธารทอง) ครูเพลงชื่อดังผู้สร้างสรรค์ผลงานมากมายให้กับสายัณห์ โดยมีที่มาจากเหตุการณ์จริงในช่วงสงครามเย็น ซึ่งชายแดนไทย-กัมพูชาบริเวณตาพระยาเป็นพื้นที่แนวหน้าที่มีการปะทะกันอยู่บ่อยครั้ง ทหารที่ประจำการอยู่ที่นี่จึงต้องเผชิญกับความเสี่ยงตลอดเวลา
ครูฉลองได้แรงบันดาลใจจากจดหมายที่ทหารคนหนึ่งเขียนถึงคนรัก โดยในจดหมายได้บอกเล่าความในใจว่า "หากต้องตาย ก็ขอตายในหน้าที่นี้ แม้ว่าจะไม่ได้กลับไปหาเธอ" ซึ่งสะท้อนถึงความรักชาติที่ยิ่งใหญ่ไม่แพ้ความรักที่มีต่อคนรัก ด้วยเนื้อหาที่กินใจและทำนองที่ปลุกเร้าอารมณ์ เพลงนี้จึงกลายเป็นที่นิยมอย่างรวดเร็ว
ความโดดเด่นของเพลง
* เนื้อหา: เพลงนี้มีเนื้อหาที่ลึกซึ้ง ไม่ได้พูดถึงแค่เรื่องความรักชายหญิงเท่านั้น แต่ยังสอดแทรกความรักชาติและความเสียสละของทหารหาญไว้อย่างลงตัว ทำให้ผู้ฟังเข้าถึงความรู้สึกของผู้ที่อยู่ในสมรภูมิได้เป็นอย่างดี
* ทำนอง: ทำนองเพลงเป็นลูกทุ่งแท้ ๆ ที่มีจังหวะหนักแน่นและเศร้าสร้อยในเวลาเดียวกัน สร้างบรรยากาศความตึงเครียดและความโหยหาได้อย่างสมบูรณ์แบบ
* การขับร้อง: สายัณห์ สัญญา ถ่ายทอดบทเพลงนี้ได้อย่างถึงอารมณ์ ด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยพลังและความเศร้า ทำให้ผู้ฟังคล้อยตามและรู้สึกอินไปกับเพลงได้ไม่ยาก
"ยอมตายที่ตาพระยา" จึงเป็นมากกว่าแค่เพลงรัก แต่เป็นเพลงที่สะท้อนประวัติศาสตร์ สภาพสังคม และความเสียสละของบรรพบุรุษไทยในอดีต ทำให้เพลงนี้ยังคงอยู่ในใจของแฟนเพลงลูกทุ่งมาจนถึงทุกวันนี้
