ทุกข์ร้อยแปด

คลิปเพลงจากยูทูป
เพื่อความบันเทิงทางอินเทอร์เน็ต

เพลงของเดอะแมนซิตี้ไลอ้อนอีกเพลงหนึ่งที่ผมชอบฟัง เป็นบทเพลงที่บรรยายให้เห็นถึงความจริงของชีวิต ไม่ว่ายากดีมีจนไม่มีใครหนีพ้นสิ่งที่เรียกว่าทุกข์ได้ จะทุกข์มากทุกข์น้อยขึ้นอยู่กับบุญกรรมทำแต่งของแต่ละคน ขณะเดียวกันก็ไม่มีใครที่อยู่ในโลกนี้แล้วจะไม่มีความสุขเลย มีทุกข์ก็ต้องมีสุขมันเป็นของคู่กัน พูดภาษาวัดหน่อยก็เรียกว่ามันคือโลกธรรม ธรรมที่มีประจำอยู่ในโลกที่ไม่มีใครจะหลีกเลี่ยงได้ ความสุขถือเป็นโลกธรรมฝ่ายอิฏฐารมณ์ คือ เป็นที่น่าพึงพอใจ ตรงกันข้ามความทุกข์เป็นโลกธรรมฝ่ายอนิฏฐารมณ์ ไม่มีมนุษย์หน้าไหนมุ่งมาดปรารถนา ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ว่าใจไม่สามารถจะหลบลี้หนีหน้ามันไปได้ก็ตาม

เพลง “ทุกข์ร้อยแปด” บรรยายภาพให้เห็นสารพัดทุกข์ แต่โดยสรุปแล้วทุกข์ทั้งหลายทั้งปวงที่อยู่ในเพลงนั้นมันก็แค่สิ่งที่เรียกว่าทุกข์จร ไม่ใช่ที่สุดของความทุกข์ สิ่งที่ได้จากการฟังเพลงคืออย่าไปกลัวทุกข์เหล่านั้นเพราะใครก็ต้องเจอเหมือนกัน ไม่เจออย่างใดก็เจออย่างหนึ่ง และถ้าใคร่ครวญให้ดีและใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาทก็ย่อมสามารถที่จะบรรเทาทุกข์เหล่านั้นได้ไม่มากก็น้อย

ทุกข์ที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือทุกข์ที่เรียกว่าทุกข์ประจำ คือ เกิด แก่ ตาย ทุกข์เหล่านี้นี่เองคือที่สุดของความทุกข์ ถือเป็นจุดหมายปลายทางหลักของทุกการปฏิบัตในพระพุทธศาสนาที่จะกำจัดทุกข์ประจำนี้ให้หมดสิ้นไป

เขียนไปเขียนมาเหมือนมาเทศนายังไงก็ไม่รู้เนอะ อาจมีใครบางคนเกิดทุกข์จรเหตุเพราะผมเกริ่นยาวไปหน่อย ฟังเพลงดีกว่านะ เพลง “ทุกข์ร้อยแปด” ผมชอบโดยที่ไม่ทราบมาก่อนว่าเป็นบทเพลงที่ได้รับรางวัลด้วย เมื่อทราบเช่นนี้แล้วยิ่งย้ำให้สบายใจว่าตนเองชอบเพลงไม่ผิดเพลง พอไปเปิดดูวิกิพีเดียเพลงนี้ได้รับรางวัลเกียรติคุณพระราชทานจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เนื่องในงานกึ่งศตวรรษสืบสานคุณค่าวัฒนธรรมไทย ภาคพิเศษ ปี พ.ศ. 2537

ฟังเพลงนี้แล้วนอกจากซึมซับเอาความไพเราะไป อย่าลืมนำเอาไปเป็นคติเตือนใจว่า ทุกข์จิปาถะต่างๆ นานาที่พบเจออยู่ในแต่ละวันนั้นธรรมดา ชิวชิว ก็แค่ทุกข์จรมันมาเยี่ยมเราแล้วเดี๋ยวมันก็จากไป อย่าให้มันมาเป็นอุปสรรคต่อการดำเนินชีวิตอีกต่อไป ถึงแม้มันจะมีมากมายถึงร้อยแปดพันเก้าประการก็ตาม สาธุ เอวังก็มีด้วยประการะฉะนี้