เพลงสุดท้ายของอ้ายพร

พักนี้มีโอกาสได้ผ่านไปแถวถนนเจริญกรุงบ่อย ช่วงซอยต้นๆ จะมีบรรดาห้างแผ่นเสียงเก่าๆ หลายห้าง 

อย่างเช่น ห้างแผ่นเสียงสยาม ห้างตั้งเสียงไทย และอื่นๆ อีกหลายห้างจำชื่อไม่ได้

ย้อนไปสมัยหนุ่มๆ ห้างที่เคยเข้าไปคือห้างแผ่นเสียงสยาม เอาเพลงไปขายหรือไปธุระอะไรสักอย่างนี่แหละ ที่จำแม่นคือวันที่เข้าไปเจอนักจัดรายการท่านหนึ่ง ช้าง เมืองสุรินทร์ ปัจจุบันถ้าท่านยังอยู่ก็น่าจะอาวุโสมากๆ เพราะตอนนี้ผู้เขียนเองก็อยู่ในวัยห้าสิบอัพขึ้นไปแล้ว บรรยากาศย่านห้างแผ่นเสียงเหล่านี้เมื่อเทียบกับอดีตไกลกันมาก เมื่อก่อนครึกครื้นปัจจุบันเงียบเหงา มองเข้าไปเหมือนไม่มีการติดต่อธุรกิจอะไรกันเลย มีเพียงแผ่นเสียง หรือรูปนักร้องเก่าๆ ปิดโชว์ไว้ที่ด้านหน้า โดยเฉพาะที่ห้างแผ่นเสียงสยามมีผลงานของอ้ายพร พรศักดิ์ ส่องแสง เต็มไปหมด

ดูผลงาน ดูรูปภาพต่างๆ ก็ชวนให้คิดถึงคนร้องที่จากโลกนี้ไปแล้ว มีอยู่วันหนึ่งหลังจากขับรถผ่านหน้าห้างฯ พร้อมกับคิดถึงอ้ายพร คิดถึงงานเพลงต่างๆ และคิดว่าไม่น่าด่วนจากไป ทิ้งไว้แต่ผลงานแบบนี้ พอขับรถถึงจุดหมายปลายทางแล้ว หยิบมือถือขึ้นมา เปิด tiktok ช่างบังเอิญจริงๆ สิ่งแรกหรือคลิปแรกที่โชว์ขึ้นมาให้เห็น คือ เพลงของพรศักดิ์ ส่องแสง เพลง อย่าอ่านประวัติ

หัวข้อคลิปเจ้าของบัญชีเขียนไว้ว่า เพลงสุดท้ายของ พรศักดิ์ ส่องแสง เขาว่าอย่างนั้นนะ จะจริงแท้แค่ไหน ไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ คือ เป็นเพลงยุคหลังๆ หรืออาจเรียกได้ว่าเป็นยุคบั้นปลาย เพราะเพิ่งจะได้ยินเมื่อไม่นานมานี้